We willen je graag voorstellen aan Rasmine Laudrup-Dufour, een getalenteerde Deense springamazone en social media personality. Sinds 2021 runnen zij en haar vrouw, Cathrine Laudrup-Dufour, samen een levendige spring- en dressuurstal in het Deense Fredensborg.

Hoe Rasmine in de wereld van de paardensport terecht is gekomen, is een bijzonder verhaal. Ze groeide op met ouders die bang waren voor paarden, maar begon door haar liefde voor paardensport en adrenaline met springen. Inmiddels werkt ze fulltime in de paarden en rijdt ze succesvol wedstrijden.

Op Instagram geeft ze een inkijkje in haar gevarieerde leven: de dagelijkse routine op stal, wedstrijdresultaten, haar inzet als fanatieke sporter, en haar liefde voor hardlopen. Het verhaal van Rasmine laat zien hoe belangrijk het is om een grote passie te hebben, doorzettingsvermogen te tonen en altijd je dromen na te jagen. 🌟

“Ik ben ontzettend blij met deze nieuwe samenwerking, en in deze kleding voelt het alsof ik de wereld aankan.”

Over Rasmine

• Leeftijd: 30 jaar (geboren in september 1993)
• Woonplaats: Fredensborg, Denemarken
• Beroep: Springamazone
• Instagram: @rasminelaudrup

Hey Rasmine, 👋

hoe zou je jezelf beschrijven tegenover mensen die je nog niet kennen?
Ik ben altijd vrolijk, houd van dieren en leef mijn droom in Denemarken.

Wanneer kwam je voor het eerst in contact met paarden?
Ik denk dat ik 10 of 11 was. Mijn oma had rugproblemen en kreeg het advies om te gaan paardrijden. Dus ze vroeg of ik mee wilde naar de manege (ja, tuurlijk wilde ik dat!) en vanaf dat moment was ik verliefd. Daarna ging ik steeds meer rijden op de manege.

Heb je nog meer familieleden die geïnteresseerd zijn in paarden?
Nee, mijn ouders zijn bang voor paarden! Als kind was ik soms wel jaloers op andere jongens en meisjes op de manege die hun hobby met hun ouders konden delen. Maar mijn moeder steunde me op haar manier: ze reed me naar wedstrijden, keek vanaf de tribune en filmde mijn proeven. Maar ze was wel altijd bang en bleef op veilige afstand van de paarden. Inmiddels kunnen mijn ouders langskomen op stal en zelfs de paarden een worteltje geven. Maar dat is niet altijd zo geweest, het heeft best even geduurd voordat ze hun angst hadden overwonnen.

Ik realiseer me nu echter dat mijn passie voor paardrijden zich misschien minder sterk had ontwikkeld als mijn ouders vanaf het begin meer betrokken waren geweest. Rijden is altijd mijn diepe, persoonlijke passie geweest. Ik was heel erg intrinsiek gemotiveerd, zonder druk van buitenaf.

Was het een logische keuze voor je om te gaan springen?
Op de manege vroeger begon je gewoon met dressuur. Dat vond ik leuk, maar ik wilde meer actie. Ik was van kind af aan al gek op adrenalinekicks en dingen doen die een beetje eng zijn. Dus begon ik langzamerhand met springen op de manege, en dat vond ik geweldig.

Toen ik 13 of 14 was, kreeg ik mijn eerste eigen paard. Ik had heel veel geluk, want ik reed pas twee jaar op de manege toen mijn ouders besloten om een paard voor me te kopen. Ik moest kiezen tussen een spring- en een dressuurpony en twijfelde geen moment: ik wilde een springpony.

Wanneer besloot je om volledig voor de paardensport te gaan?
Ik heb een achtergrond in de logistiek en heb 4 of 5 jaar fulltime in die sector gewerkt. In die periode was rijden mijn grote passie naast het werk. Maar toen mijn toenmalige vriend en ik uit elkaar gingen, wilde ik me een jaar lang wat meer op het rijden richten. In die tijd ontmoette ik Cathrine op een grote wedstrijd in Herning. We hadden direct een klik en begonnen na te denken over een toekomst samen, die in het teken stond van onze droom om samen een spring- en dressuurstal op te zetten. En al snel besloten we om dit ongelooflijke avontuur samen aan te gaan.

Wat is je doel voor de lange termijn? Wat hoop je te bereiken?
Ik heb nooit een specifieke klasse willen behalen ofzo. Ik wil gewoon als ruiter zo goed mogelijk worden. Ik wil mijn paarden leren begrijpen en ze door en door kennen. Pas daarna komen er misschien andere ambities. Op dit moment heb ik een heel goed paard, Granato. Hij voelt als mijn soulmate, met wie ik misschien ooit 1.45 m of 1.50 zou kunnen springen. Maar op dit moment wil ik vooral graag goed worden in het gevoel vinden dat alles met hem vanzelf gaat, daar wil ik me op concentreren. Mijn grootste doel is steeds beter worden, dat is de reden waarom ik elke dag rijd.

Wie of wat inspireert je (al dan niet paardgerelateerd)?
Mijn vrouw Cathrine en mijn ouders inspireren me enorm. Over het algemeen vind ik het ook heel inspirerend als mensen een passie hebben en niet bang zijn om daarvoor te gaan, ondanks de risico’s die dat met zich meebrengt.

Hoe ziet je gemiddelde werkdag eruit?
Doordeweeks heb ik een vrij vaste routine.

• Mijn dag begint tussen 7.00 en 8.00. Dat is vrij vroeg voor mij, want ik ben meer een avondmens. De dag begint altijd op stal.
• Er zijn ongeveer 25 boxen die ik samen met mijn groom moet mesten. Ook leggen we het hooi klaar, zetten we de paarden buiten en binnen en vegen we alles aan.
• Rond 13.00 uur nemen we een korte pauze om te lunchen.
• Daarna gaan we rijden. Ik heb vier paarden die ik elke dag rijd.
• Na het rijden ga ik meestal hardlopen, een kilometer of 10. Hardlopen vind ik heerlijk!

Ik heb ook veel leerlingen, dus ongeveer drie keer per week geef ik les tussen mijn andere activiteiten door.

Jij en je vrouw zijn beide wedstrijdruiters in verschillende disciplines. Hoe is dat?
Dat is fantastisch. Ik vind het geweldig. Als je iemand vindt die dit leven begrijpt zonder er vraagtekens bij te zetten, is dat een droom die uitkomt.

Wat zijn de voordelen?
Je hoeft nooit uit te leggen waarom je de hele dag op stal bent, want zij is er ook. Dat we dit kunnen delen, over de paarden kunnen praten, hoe ze allemaal anders zijn, hoe we ze rijden, elkaar advies geven, gewoon alles bij elkaar, het hele paardenleven en dat we dat samen kunnen delen, is gewoon fantastisch. Ik kan het niet beter beschrijven, dat woord zegt alles.

“Als je een partner vindt met wie je dit leven kunt delen, is dat een droom die uitkomt.”

Zijn er ook negatieve kanten?
Ik heb hier echt over na moeten denken, het is een moeilijke vraag. Als ik echt iets moet noemen, kan het soms een beetje lastig zijn om naast iemand te staan die zo goed is als Cathrine – want zij rijdt met de top mee en ik zit op een ander niveau. Dat kan lastig zijn. Niet omdat ik mezelf met haar vergelijk, want dat doe ik zeker niet. Maar het is soms moeilijk om te horen hoe anderen ons met elkaar vergelijken.

Wat kunnen jij en Cathrine van elkaar leren?
Alles denk ik, want wij zijn als yin en yang. Cathrine is een ochtendmens, ik een avondmens. Ik ben het vuur, zij is de wind. We zijn heel, heel verschillend. Zij doet graag krachttraining, ik houd van hardlopen. We verschillen enorm van elkaar. Als Cathrine het ene is, ben ik het tegenovergestelde. Daardoor tillen we elkaar naar mijn idee naar een hoger niveau, omdat we elkaar altijd proberen te stimuleren. Maar we zijn heel anders. Als we naar een snoepwinkel zouden gaan, zou zelfs de snoep die we uitzoeken anders zijn, haha.

Hoe zit dat met paarden, houden jullie ook van verschillende soorten paarden?
In dat opzicht zijn we denk ik wel een beetje hetzelfde, maar Cathrine heeft graag groene paarden, die nog nooit een ruiter op hun rug hebben gehad. Ik vind hete paarden prettig, maar heb ze liever niet groen.

Wat heb je met schimmels?
Geen idee, ze komen vanzelf op mijn pad! Maar ik heb een groom die ze heel goed wit en schoon kan maken, dus zolang die bij me blijft mogen ze blijven komen, haha.

Heb je nog meer passies naast paardrijden?
Ik vind sterrenbeelden heel interessant. Het klinkt een beetje gek, maar ik lees graag horoscopen. Ik ben een beetje een nerd wat dat betreft. En ik houd van hardlopen. Dat doe ik heel graag, het helpt om mijn hoofd leeg te maken. Ik loop ook graag marathons en andere wedstrijden. Ik besteed ongeveer 95% van mijn tijd aan paarden, dus ik heb weinig tijd over voor andere dingen.

Marathons? Dat is indrukwekkend!
Ja, ik heb ongeveer twee jaar geleden mijn derde of vierde marathon gelopen. Ik wil er nog een doen, maar ik moet eerst tijd vinden om te trainen.

Wat doe je nog meer aan sport, naast paardrijden? 
We hebben een trainingsplan, maar het is lastig om dat helemaal te volgen omdat onze dagen op stal vaak niet volgens plan lopen. We weten eigenlijk nooit hoe morgen eruitziet. Maar we proberen wel krachttraining te doen, iets van drie keer per week. En het hardlopen gebruik ik om mezelf vrij te voelen. Ik probeer mijn trainingen bij te houden, mijn tempo’s op te schrijven enzo. Maar daar ben ik de ene periode nauwkeuriger in dan de andere.

Hoe bereid je jezelf voor op een wedstrijd?
Ongeveer 2 weken voor de wedstrijd maak ik altijd een goed trainingsplan met mijn coach. We bespreken hoe mijn weken tot aan de wedstrijd eruit moeten zien om optimaal te kunnen presteren. Ik houd ervan als alles van tevoren geregeld is en de basis in orde is.

Ik zorg er ook voor dat de paarden alle vitamines en mineralen krijgen die ze nodig hebben. En ik heb een mental coach met wie ik meestal van tevoren afspreek, zodat ik op de dag van de wedstrijd helemaal klaar ben om te knallen.

“Kiezen voor een mental coach is een van de beste dingen die ik ooit voor mezelf heb gedaan.”

Ik hoop dat meer ruiters gebruik gaan maken van een mental coach, de waarde daarvan wordt onderschat. Voor mij was het een gamechanger. Het is echt bizar wat het voor mij heeft gedaan, en het is mijn belangrijkste advies aan elke ruiter. Sinds ik een mental coach heb, rijd ik meer goede en foutloze rondes dan ooit.

Wat zijn je favoriete producten van Maya Delorez?
De Camille Compression Breeches – daar heb ik zo veel complimenten over gekregen, de kleur is waanzinnig mooi. En ik ben dol op de Callie Long Sleeve Zipper. Absoluut een must have. En natuurlijk de bodywarmer waarmee alles begonnen is: Rio Padded Vest.

Die bodywarmer was de aanleiding tot onze samenwerking, het was mijn eerste product van Maya Delorez. Ik trok ‘m aan en was direct verliefd. Dat zette me aan het denken: ok, misschien moet ik iets doen met dit geweldige merk… En tadaa!

“Deze kleren zorgen ervoor dat ik me heel krachtig voel, en ze zien er ontzettend stijlvol en professioneel uit.”